Ο μινιμαλισμός ή τέχνη του ελάχιστου περιγράφει έναν τρόπο ζωής που διέπεται από απλότητα. Περιλαμβάνει την εξάλειψη όλων των στοιχείων που δεν εξυπηρετούν κάποιον πραγματικό και χρήσιμο σκοπό, υπηρετώντας έτσι τη φιλοσοφία της απλής και περιεκτικής ζωής που είναι απαλλαγμένη από υπερβολές και εξάρσεις. Στόχος της συγκεκριμένης φιλοσοφίας είναι η υλική και πνευματική μας αποδέσμευση από τα αγαθά που δεν έχουν απτά οφέλη στη ζωή μας ή με άλλα λόγια η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας.
Ο μινιμαλισμός ξεκίνησε ως καλλιτεχνικό ρεύμα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύντομα όμως τα οφέλη του άρχισαν να επεκτείνονται και σε άλλους τομείς, με την επιστήμη της ψυχολογίας να παρατηρεί και στη συνέχεια να επισημαίνει ότι η κατοχή και συσσώρευση πολλών αντικειμένων δεν δημιουργεί τελικά την αίσθηση επάρκειας που υπόσχεται, αλλά αντίθετα συντελεί σε ένα πολύ μεγαλύτερο «κενό». Σε πολλές χώρες όπου το κατοχικό σύνδρομο είναι βαθιά ριζωμένο στην κοινή συνείδηση, ο μινιμαλισμός έρχεται να αμφισβητήσει τα δεδομένα, υποστηρίζοντας ότι η συσσώρευση αντικειμένων και η βύθιση του ατόμου σε έναν πλαστό κόσμο ευμάρειας συνδέονται στις περισσότερες περιπτώσεις με την εμφάνιση ενός αισθήματος δυσφορίας και ανεπάρκειας.
Τι σχέση έχει όμως ο μινιμαλισμός με τη γλώσσα; Αν πάμε μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω, θα διαπιστώσουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν για τη λακωνικότητα. Η λακωνικότητα από τους αρχαίους χρόνους αποτελούσε ίδιον ενός φιλοσοφημένου τρόπου σκέψης και αντίληψης. Σε αντίθεση με τη σημασία που συχνά της αποδίδεται σήμερα, ως όρος δεν ταυτίζεται με την απόμακρη στάση ή την απροθυμία επικοινωνίας. Αντίθετα, υποδηλώνει ένα άτομο του οποίου ο λόγος χαρακτηρίζεται από μεστότητα και περιεκτικότητα.
Με τη δύναμη των λέξεων που περιγράφουν συναισθήματα, ενέργειες και καταστάσεις, το άτομο που χαρακτηρίζεται από λακωνικότητα, αξιοποιεί στο έπακρο κάθε λέξη, τη σημασία και την ιδιαίτερη χροιά της. Καταφέρνει να χειριστεί τον λόγο με τρόπο περίτεχνο που, αν και σύντομος, είναι άμεσος και αποτελεσματικός.
Η λακωνικότητα αφορά στην αναζήτηση και την επιλογή του πιο καίριου όρου που περιγράφει (σχεδόν) απόλυτα τις πιο βαθιές σκέψεις και τα πιο βαθιά συναισθήματα του ατόμου. Σε μια εποχή καταιγιστικών ειδήσεων, έντασης και γλωσσικών εξάρσεων, ο γλωσσικός μινιμαλισμός έρχεται να δώσει λύση στο επικοινωνιακό χάος. Προσδίδει βαρύτητα στα λόγια και προάγει τη σκέψη.
Άμεσες και καθαρές λέξεις. Άμεσες και καθαρές απόψεις. Λέξεις που ικανοποιούν το περιεχόμενό τους απόλυτα, εξυπηρετώντας τον πρωταρχικό σκοπό της γλώσσας: την επικοινωνία με διαύγεια και σαφήνεια. Την ουσιαστική σκέψη που αποτυπώνεται μέσα από ουσιαστικές και μεστές λέξεις.
Όπως ο μινιμαλισμός μιλά για την απομάκρυνση από οτιδήποτε περιττό και πρακτικά άχρηστο, η λακωνικότητα έρχεται να μας δείξει ότι οι λέξεις από μόνες τους φέρουν βάρος. Η ποικιλία τους μας δίνει τη δυνατότητα να ανταποκριθούμε λεκτικά σε όλες τις επικοινωνιακές συνθήκες, βρίσκοντας την πλέον κατάλληλη λέξη ή φράση ανάλογα με την περίσταση. Η σωστή χρήση τους φαίνεται σαν αντίδοτο στη φασαρία της εποχής και την πληθώρα λέξεων που τόσο αφελώς χρησιμοποιούνται χωρίς αντίληψη της βαρύτητάς τους.