Σάρλοτ Τέρνερ Σμιθ, «Στη Σελήνη» (μτφ.: Γιώργος Πολυχρόνης)

Σάρλοτ Τέρνερ Σμιθ

Στη Σελήνη

Βασίλισσα με τ’ αργυρό σου τόξο! στη θωριά σου

τη χλωμή μ’ αρέσει μοναχή μου να βαδίζω,

και μες στο ρέμα να θωρώ πώς τρέμει η σκιά σου,

ή τα νέφη που σε αγκαλιάζουν ν’ αντικρίζω.

Κι όσο κοιτάζω, το γλυκό και απαλό σου φως

στα πονεμένα στήθη μου χαρίζει, λες, γαλήνη –

και σκέφτομαι συχνά, καλέ διαβάτη της νυκτός,

πως ολονών μας τον καημό η σφαίρα σου απαλύνει:

όσοι υποφέρουν από επίγεια δεινά ίσως πάνε

εκεί ψηλά μαζί σου, απ’ το θάνατο λυτρωμένοι,

και της κακοτυχίας τα τέκνα ίσως λησμονάνε

κοντά σου κάθε βάσανο που εδώ στη γη τους δένει.

Ω! ήδη στον αιθέριό σου κόσμο να ’χα φτάσει,

φτωχή μια προσκυνήτρια, που πάθη έχει χορτάσει!

***

Charlotte Turner Smith (1749-1806), Αγγλίδα ποιήτρια που βοήθησε στην ανάπτυξη του Ρομαντισμού.

Από τη συλλογή Ελεγειακά Σονέτα (1784).

Μετάφραση: Γιώργος Πολυχρόνης