Έτος 1990. Καλώς ήρθες στο μικρό χωριό!
Στο μικρό χωριό μεγαλώνεις με πολλές ανέσεις. Τα χρόνια που εσύ μεγαλώνεις στο μικρό χωριό είναι πολύ ωραία! Εσύ, βέβαια, δεν θα τα καταλάβεις όλα αυτά, γιατί θα είσαι μικρούλι για μπουζούκια τη Δευτέρα, πούρα και καλοπέραση. Θα καταλάβεις, όταν ενηλικιωθείς, πόσο ωραία περνούσε ο κόσμος εκείνα τα χρόνια. Από την ανάποδη. Αλλά σημασία έχει ότι θα το καταλάβεις.
Στο μικρό χωριό τα παιδιά της γενιάς σου είναι πολύ καταρτισμένα: μαθαίνουν πρώτη ξένη γλώσσα στην ηλικία των οκτώ και δεύτερη ξένη γλώσσα στην ηλικία των εννέα.
Στο μικρό χωριό, όταν είσαι 15-16 ετών, πρέπει να αποφασίσεις τι θες να γίνεις, όταν μεγαλώσεις. Κυριολεκτικά.
Στο μικρό χωριό από τα 15-16 έως τα 18 δουλεύεις σκληρά, για να γίνεις αυτό που θες, όταν μεγαλώσεις. Προσοχή! Στο μικρό χωριό μερικές φορές γίνεσαι αυτό που θέλουν οι άλλοι.
Στο μικρό χωριό, όταν είσαι 18, επιβάλλεται να ξεκινήσεις σπουδές. Είναι ωραία στην πολύ αρχή. Μέχρι που αρχίζουν να εφαρμόζονται οι κανόνες της ενηλικίωσης. Ακολουθούν παρακάτω.
Στο μικρό χωριό είναι εντάξει να σε εκμεταλλεύονται για «πρακτική άσκηση» ή «εθελοντισμό», γιατί έτσι αποκτάς εμπειρία. «Πρακτική άσκηση» και «εθελοντισμός» είναι το ίδιο σχεδόν πράγμα: μη αμειβόμενη ή υποαμειβόμενη εργασία πλήρους ή μερικής απασχόλησης.
Στο μικρό χωριό, εάν δεν θέλεις να κάνεις πρακτική άσκηση και εθελοντισμό χωρίς να πληρώνεσαι ή με ελάχιστη ανταμοιβή, τεμπελιάζεις ή δεν έχεις όρεξη ή τα βρίσκεις όλα έτοιμα ή θα βρουν κάποιον που θα θέλει. Επομένως, εσύ, αν δεν έχεις τις κατάλληλες γνωριμίες, καλύτερα να φύγεις από το μικρό χωριό και να πας σε κάποιο άλλο χωριό.
Στο μικρό χωριό στην πρώτη δουλειά που θα πληρώνεσαι «κανονικά(!)» θα αμείβεσαι με 540€ περίπου – ίσως και λιγότερα. Με ασφάλεια, χωρίς ασφάλεια ή με μερική ασφάλεια. Βέβαια, εάν είσαι τυχερό (ίσως και ικανό), θα έχεις «ανταγωνιστικό» μισθό, δηλαδή θα αμείβεσαι με 700-800€. Εάν έχεις μεταπτυχιακό, θα πληρώνεσαι ίσως και 1.000€. Θεωρητικά, πρέπει να πάρεις και κάποιο δώρο. Μπορεί να το πάρεις. Μπορεί να το πάρεις και να το δώσεις πίσω. Μπορεί και να μην το πάρεις καθόλου.
Στο μικρό χωριό, εάν θέλεις να κάνεις διδακτορικό, δεν θα πληρώνεσαι τίποτα ή θα δουλεύεις και σε άλλη δουλειά, οπότε πρακτικά θα κάνεις δύο δουλειές, αλλά θα πληρώνεσαι μόνο από τη μία. Υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές, αλλά πρέπει να τις ψάξεις μόνο σου.
Στο μικρό χωριό θα πληρώνεις ενοίκιο 300-400€ και άλλα 100€ περίπου για τους λογαριασμούς σου. Ανάλογα με την αμοιβή σου, δεν θα σου περισσεύει τίποτα, θα χρωστάς, ίσως θα πρέπει να ζεις με τους γονείς σου ή, εάν είσαι εξαιρετικά τυχερό (ίσως και ικανό), θα σου περισσεύουν και 100-200€, για να βάλεις κάποια χρήματα στην άκρη, να κάνεις δραστηριότητες και, φυσικά, να κάνεις και οικογένεια.
Στο μικρό χωριό υπάρχει υπογεννητικότητα, αλλά δεν οφείλεται στους χαμηλούς μισθούς και στην υπευθυνότητα των νέων που δεν θέλουν να κάνουν παιδιά που δεν θα μπορέσουν να μεγαλώσουν με αξιοπρέπεια.
Στο μικρό χωριό η απειλή της υπογεννητικότητας έρχεται από τις αλλοεθνείς και ομόφυλες οικογένειες και, φυσικά, από τις γυναίκες.
Στο μικρό χωριό η βαριά βιομηχανία είναι ο τουρισμός. Τόσο βαριά που μπορεί να εμφανίζει και να εξαφανίζει έναν απειλητικό ιό.
Στο μικρό χωριό, εάν έχεις λεφτά, ζεις στον παράδεισο και, εάν δεν έχεις λεφτά, ζεις στην υποβαθμισμένη περιοχή του παραδείσου, αλλά δεν σε πειράζει, γιατί τουλάχιστον ζεις στον παράδεισο.
Το μικρό χωριό λέγεται τον χειμώνα «Αθήνα» και το καλοκαίρι «νησιά» και κυρίως «Κυκλάδες».
Έχουν περάσει πολλοί ήρωες από το μικρό χωριό. Οι σύγχρονοι ήρωες είναι (και) αυτοί που ζουν σε αυτό και δεν έχουν φύγει (ακόμα) σε κάποιο μεγαλύτερο χωριό.
*Σημείωση: Αν είσαι cis straight λευκός άνδρας, γεννημένος και μεγαλωμένος στο μικρό χωριό από γονείς που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο μικρό χωριό από γονείς που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο μικρό χωριό, τα παραπάνω ενδέχεται να ισχύουν με ευνοϊκότερες συνθήκες. Εάν δεν είσαι cis straight λευκός άνδρας, τα παραπάνω ενδέχεται να μην ισχύουν.
