Από τη στιγμή που ο άνθρωπος εξασφάλισε την επιβίωσή του, στράφηκε σε μία άλλη επιτακτική ανάγκη, αυτή της έκφρασης. Έτσι, άρχισε να ζωγραφίζει σκηνές από τη ζωή του, να χρησιμοποιεί τη φαντασία του για να εξηγήσει τον κόσμο, και να χορεύει για να έρθει σε επαφή με τη γη, τα πνεύματα και τους ανθρώπους της κοινότητάς του. Ο χορός και η κίνηση είναι εντυπωμένα στη συλλογική ανθρώπινη συνείδηση και συγκαταλέγονται, θα λέγαμε, στα βασικά συστατικά της ζωής που συνδέουν τους ανθρώπους όλων των γενεών και όλου του κόσμου. Γι’ αυτό, άλλωστε, ο χορός ως τέχνη είναι τόσο πλούσιος, ποικιλόμορφος και μακρόβιος.
Αυτήν ακριβώς την άρρηκτη σχέση μεταξύ ανθρώπου και κίνησης αξιοποιεί μία μη λεκτική μορφή ψυχοθεραπείας, η χοροθεραπεία. Η χοροθεραπεία βασίζεται στο ότι στο σώμα μας είναι καταγεγραμμένη η ιστορία μας και στο ότι, στρεφόμενοι σε αυτό, μπορούμε να διερευνήσουμε την άυλη σύντροφο του σώματος, την ψυχή. Η ψυχοσύνθεσή μας αποτυπώνεται στο σώμα μας. Συνεπώς, το πώς επιλέγουμε, ή ακόμη καλύτερα: το πώς «μας βγαίνει» να κινηθούμε, συνιστά μοναδικό χαρακτηριστικό του καθενός, και μελετώντας το, μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για εμάς και να συνομιλήσουμε μ’ αυτό που μας κινεί, δηλαδή με την ψυχή. Η κίνηση, άλλωστε, σε ένα πλαίσιο χοροθεραπευτικής πρακτικής, δεν είναι προϊόν εκμάθησης κάποιας τεχνικής χορού. Αντιθέτως, χάρη σ’ αυτή και μέσω αυτής ενισχύεται η ασυνείδητη, πηγαία και χωρίς φίλτρα έκφραση.
Ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να επωφεληθεί από τη χοροθεραπευτική προσέγγιση με πολλούς τρόπους. Κατ’ αρχάς, στη σύγχρονη εποχή, που το άγγιγμα είναι υποτιμημένο και η κίνηση περιορίζεται λόγω καθιστικής εργασίας και ζωής, οι θεραπευόμενοι αποκτούν επίγνωση του σώματός τους και συνειδητοποιούν αφενός τη δύναμή του και αφετέρου ανεξερεύνητες συχνά δυνατότητες κινησιολογίας. Επιπλέον, εάν η χοροθεραπευτική πρακτική γίνεται σε πλαίσιο ομάδας, οι θεραπευόμενοι μαθαίνουν τη σημασία του να γνωρίζουν και να συνδέονται με τα υπόλοιπα άτομα και βιώνουν μια ανταλλαγή ενέργειας κι ένα αίσθημα ομαδικότητας.
Παράλληλα, το ότι το σώμα κινείται, έχει αυτόματη σύνδεση με την ψυχολογία τους, με τη διαμεσολάβηση της βιολογίας και της φυσιολογίας: η κίνηση ενισχύει την έκκριση ορμονών, όπως οι ενδορφίνες, που προκαλούν ένα αίσθημα ευφορίας και απελευθέρωσης από το άγχος. Η ομαδικότητα, η δυνατότητα έκφρασης και ο στόχος της ανάδειξης της μοναδικότητας και της αξίας του καθενός είναι χαρακτηριστικά που αξιοποιούνται στη χοροθεραπεία σε πλαίσιο ομάδων επανένταξης και σε δομές, όπως είναι οι φυλακές και οι δομές επανένταξης προσφύγων. Οι θεραπευόμενοι σημειώνουν εκπληκτική πρόοδο στο να νιώσουν άνετα στο πλαίσιο μιας ομάδας, να νιώσουν αποδοχή και να επανεκτιμήσουν την αξία τους.
Η χοροθεραπεία τα τελευταία χρόνια έχει εισέλθει δυναμικά και στον ψυχοθεραπευτικό τομέα ασθενειών. Η σύνδεση του εγκεφάλου με την κίνηση αξιοποιείται στην περίπτωση της θεραπευτικής προσέγγισης ψυχιατρικών και νευρολογικών ασθενών ή ασθενών που βρίσκονται σε ακινησία, στους οποίους ενεργοποιείται το νευρολογικό σύστημα και επανέρχεται η κίνηση, που πολύ συχνά τους λείπει. Το ίδιο συμβαίνει και σε ηλικιωμένους με περιορισμένες κινητικές δυνατότητες.
Δεν χρειάζεται όμως να πάμε πολύ μακριά. Την επίδραση της χοροθεραπείας μπορείς να τη δεις κι εσύ, εάν απλώς βάλεις λίγη μουσική που σου αρέσει και επιτρέψεις στον εαυτό σου να κινηθεί όπως του βγαίνει, χωρίς να σε περιορίζεις: το σώμα μιλάει από μόνο του.
