Πώς είναι να ξυπνάς μια Κυριακή πρωί και να μην έχεις κινητό; Κατ’ αρχάς, πριν καν το συνειδητοποιήσεις, το χέρι πάει μόνο του ασυναίσθητα κάτω απ’ το μαξιλάρι και χαϊδεύει τα σεντόνια και ψαχουλεύει στα σκεπάσματα και ψάχνει, ψάχνει. Και μετά σου ’ρχεται: «α, ναι, το έχασα χτες βράδυ». Και τώρα;
Πρώτον, πρέπει να βρεις –να μαντέψεις, να ψυχανεμιστείς, να στήσεις ηλιακό ρολόι;– τι ώρα είναι. Καλά που υπάρχει το ρολόι του φούρνου. Όχι ότι το έχεις ρυθμίσει ποτέ, αλλά τουλάχιστον ξέρεις πόσο μπροστά ή πίσω πάει. Στο περίπου. Μετά πρέπει να δεις πώς θα επικοινωνήσεις με έναν άνθρωπο. Να βγεις στο μπαλκόνι να φωνάζεις; Να πάρεις τους δρόμους και να αρχίσεις να βαράς κουδούνια; Πώς επικοινωνούσαμε τα ένδοξα ’00s; Α, ναι, με σταθερά. Δεν λες πάλι καλά που το ’δες τ’ όνειρο πριν από κάτι μήνες και σου ’ρθε η επιφοίτηση και πήρες συσκευή σταθερού; Γιατί τι να το κάνεις το σταθερό εν έτει 2022; Εντάξει, υπερβολές, έχεις το λάπτοπ. Τουλάχιστον δεν θα αποκλειστείς τελείως απ’ τον κόσμο του ίντερνετ, τα e-mails και τα σόσιαλ. Κάτι είναι κι αυτό. Καθησυχάζεσαι, λοιπόν, ανακτάς την ψυχραιμία σου και λες: «εντάξει, μια μέρα είναι, θα πάω αύριο να πάρω άλλο».
Και πόσες φορές μέσα σε μία μέρα μπορεί να πάει το χέρι σου μόνο του να πιάσει το κινητό; Πόσες φορές μπορεί να νομίζεις ότι νιώθεις δόνηση ή ότι ακούς το μέσεντζερ να χτυπάει; Και πόσες ώρες τελικά μέσα στη μέρα περνάς κάνοντας σκρολ; Πόσο απίθανο είναι να μιλήσεις με οποιονδήποτε με κάτι άλλο πέρα από μηνύματα; Να πάρεις τηλέφωνο; Τι είμαστε, άνθρωποι των σπηλαίων; Γιατί ξέρεις και κανέναν αριθμό απ’ έξω; Όχι, βέβαια. Δεν μπορείς ούτε να μπεις στο web-banking, γιατί γίνεται ταυτοποίηση μέσω κινητού. Δεν μπορείς καν να κλείσεις ραντεβού στο γυμναστήριο, γιατί γίνεται μέσω εφαρμογής. Κι αν δεν είχες δε ούτε το λάπτοπ, θα ήσουν σε λίγο καλύτερη μοίρα απ’ τον Τομ Χανκς στον Ναυαγό.
Κι έρχεται η Δευτέρα και πας και παίρνεις άλλο –«το πιο φτηνό που έχετε να πάρω ΤΩΡΑ»– και νιώθεις ξανά μια ασφάλεια, κι ας μη θες να το παραδεχτείς. Και το ανοίγεις και σου έρχεται αυτή η λυτρωτική ειδοποίηση. «Θέλετε να ανακτήσετε τα στοιχεία του λογαριασμού σας;» «Ναι, θέλουμε!» Κι έτσι απλά, επανέρχονται τα πάντα: επαφές, e-mails, μηνύματα, κλήσεις, φωτογραφίες, μέχρι και οι εφαρμογές! Και νιώθεις ότι πήρες τη ζωή σου πίσω.
