Γεια σας και πάλι! Αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με κάτι που πολύ το αγαπώ: τη μουσική! Ψάχνοντας λοιπόν στο ίντερνετ, banalίευσα κάποιους αξιολογότατους νέους καλλιτέχνες που αξίζει να τους banalιεύσετε και να τους ανακαλύψετε κι εσείς. Θα σας αρέσουν, είμαι σίγουρη!
✏️ Μαρία Κουτσουρλή | Στα παιδικά της όνειρα φανταζόταν να τραγουδά απευθυνόμενη σε ανθρώπους που όλοι μαζί μοιράζονται χαμόγελα, δάκρυα, αναμνήσεις και συναισθήματα, με έναν κοινό παλμό. Κινητήριος δύναμή της είναι η βαθύτερη και ουσιαστικότερη σύνδεση και επικοινωνία με τους ανθρώπους μέσω της μουσικής. Και το καταφέρνει, πιστέψτε με! Αρκεί να ακούσετε τις δύο διασκευές της, τη Ροζ γραβάτα του Σταμάτη Κραουνάκη και το Σ’ έχασα του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Νίκου Αντύπα. Θα με θυμηθείτε!
✏️ Δημήτρης Κόψης | Η ενασχόλησή του με τη μουσική και τη μουσική δημιουργία ξεκίνησε στα χρόνια της εφηβείας. Τα τρία sigles που έχουν κυκλοφορήσει σε δική του μουσική και στίχους, δεν πέρασαν απαρατήρητα. Άλλωστε, αν ακούσετε κι εσείς το Selves, το Lunatic και το Ανεξίτηλες γραμμές, θα τα αγαπήσετε όσο κι εγώ. Μεταξύ άλλων, έχει πραγματοποιήσει αξιοσημείωτες εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου, ενώ έγραψε και τραγούδησε το επετειακό τραγούδι Burnin’ στην τελετή που έλαβε χώρα στην Εθνική Λυρική Σκηνή του ΚΠΙΣΝ για τα δέκα χρόνια TEDxAthens.
✏️ ️Δημήτρης Σαμόλης | Απόφοιτος Νομικής Σχολής και της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Αποφάσισε πως τα δικαστικά έδρανα δεν ήταν γι’ αυτόν, εξ ου και ασχολήθηκε με τις δύο μεγάλες του αγάπες: την υποκριτική και τη μουσική (και ερμηνεύει και δημιουργεί). Έχει πρωταγωνιστήσει σε θεατρικές παραστάσεις του Εθνικού θεάτρου και του Φεστιβάλ Επιδαύρου, ενώ έχει στο ενεργητικό του ένα αγγλόφωνο άλμπουμ, το Poperty, δύο ελληνόφωνα, το Ένα σύμπαν στα μέτρα σου και το Πινόκιο, και τα singles Οι γνώμες και οι άνεμοι και Η δικτατορία της ευτυχίας. Αχ, ποιο τραγούδι να πρωτοεπιλέξω! Το Ατάρι; Το Λέων με Κριό; Τα Κουρκουμπίνια; Ό,τι και να επιλέξω από αυτό το υπέρλαμπρο και πολυαγαπημένο αγόρι, σίγουρα θέλω κι άλλο! Είμαι σίγουρη πως κι εσείς!
Πριν σας χαιρετήσω, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον υπέροχο πιανίστα και φίλο, Αντώνη Παλαμάρη, που χάρη στις επαφές του ολοκληρώθηκε το άρθρο αυτό, όπως του έπρεπε. Καλή ακρόαση!
