Αγαπητέ Λεωνίδα,
Με ενδιαφέρει ένα παιδί, όμως το να τον προσεγγίσω, είναι δύσκολο. Ο ένας λόγος είναι πως στα πρώτα έτη των σπουδών μου έκανα παρέα με την τότε κοπέλα του και γνώριζα πόσο ερωτευμένος ήταν μαζί της. Το άλλο είναι πως έβγαινα για ένα διάστημα με έναν από την παρέα του και αργότερα με έναν φίλο του – βέβαια, δεν ευδοκίμησε τίποτα με κανέναν από τους δύο. Το θεωρείς χαμένη υπόθεση να κάνω κάποια κίνηση;
Αγαπητή φίλη,
Με μια πρώτη σκέψη, θα σου έλεγα: «τι θες και μπλέκεις; Να οι άντρες έξω». Μερικές φορές όμως κι εγώ ο ίδιος ξεχνώ πως ο έρωτας είναι ένα μπλέξιμο από μόνος του. Το είπες μόνη πως ήταν ερωτευμένος, στο παρελθόν. Αν μη τι άλλο, αυτό σημαίνει πως δεν φοβάται ν’ αφεθεί. Αν σκέφτεσαι να μην προχωρήσεις, γιατί εμπλέκονται άτομα και δεν θες να νιώσουν άβολα, κρίνω σωστό να μην κάνεις υποχωρήσεις που κανείς δεν θα έκανε για εσένα. Αν μέσα σου είσαι σίγουρη πως είναι κάποιος που πραγματικά σ’ αρέσει και θες να τον προσεγγίσεις, μα σκέφτεσαι αν θα πληγώσεις κάποιον ή θα συζητηθείς, σου προτείνω να το κάνεις! Τα ερωτήματα στη ζωή είναι για να απαντώνται, κι ο κόσμος για να τον γράφουμε…
Θέλεις να μοιραστείς κάποιο πρόβλημά σου; Όχι πως έχω λύσει τα δικά μου, αλλά μπορεί να βοηθηθούμε κι οι δυο. Μη διστάσεις, στείλε ανώνυμο μήνυμα στο valekafe@yahoo.com! Βάζω καφέ να μου τα πεις, και σου υπόσχομαι πως... what happens during coffee, stays there.
Λεωνίδας Λαζέλης | Φωτογράφος
